Σύμφωνα με τον τρόπο σύνδεσης αμινοξέων και ζάχαρης, το πεπτίδιο ζάχαρης μπορεί να χωριστεί σε τέσσερις κατηγορίες: o γλυκοζυλίωση, c a n glycosylation, saccharification δροσιάς και GPI (γλυκοφωσφατιδυλινοσιτική) σύνδεση.
1. Τα ν-γλυκοζυλίωσης γλυκοπεπτίδια αποτελούνται από γλυκόζη Ν-ακεταμιδίου στο αναγωγικό άκρο της αλυσίδας γλυκάνης (GLC-NAC) που συνδέεται με το άτομο Ν (X! υπολείμματα. Η ζάχαρη είναι η-ακετυλογλυκοζαμίνη.
Ν-γλυκοζυλίωση τροποποιημένο δομικό γλυκοπεπτίδιο
2. Η δομή της Ο-γλυκοζυλίωσης είναι απλούστερη από την Ν-γλυκοζυλίωση. Αυτό το γλυκοπεπτίδιο είναι γενικά μικρότερο από το γλυκάν, αλλά έχει περισσότερους τύπους από την Ν-γλυκοζυλίωση. Το Ser και το Thr μπορούν γενικά να γλυκοζυλιωθούν στην αλυσίδα πεπτιδίων. Επιπλέον, υπάρχουν γλυκοπεπτίδια διακοσμημένα με γλυκοζυλίωση τυροσίνης, υδροξυλίου και υδροξυπρολίνης. Η θέση του συνδέσμου είναι το άτομο υδροξυλίου οξυγόνου στην πλευρική αλυσίδα του υπολείμματος. Τα συνδεδεμένα σάκχαρα είναι γαλακτόζη ή Ν-ακετυλγαλακοσαμίνη (GAL & GALNAC) ή γλυκόζη/γλυκοζαμίνη (GLC/GLCNAC), μαννόζη/μαννοσαμίνη (Man/ManNAC) κ.λπ.
Η Ο-γλυκοζυλίωση τροποποιεί τη δομή
3. Γλυκοπεπτιδική γλυκοζυλίωση Ο-GlcNAC ((Ν-ακετυλκυστεΐνη (NAC)) (GlcNacn-ακετυλογλυκοζαμίνη/ακετυλολυκοζαμίνη)
Μια μεμονωμένη Ν-ακετυλλυκοζαμίνη (GlcNAC) η γλυκοζυλίωση συνδέει πρωτεΐνες Ο-GlcNAC στο άτομο υδροξυλίου οξυγόνου της σερίνης ή θρεονίνης υπολείμματος μιας πρωτεΐνης. Η γλυκοζυλίωση Ο-Glcna είναι στολίδι μονοσακχαριδίου O-GlcNAC χωρίς επέκταση γλυκάνης. Όπως η φωσφορυλίωση πεπτιδίου, η γλυκοζυλίωση των γλυκοπεπτιδίων Ο-GLCNAC είναι επίσης μια δυναμική διαδικασία διακόσμησης πρωτεΐνης. Η μη φυσιολογική διακόσμηση O-GLCNAC μπορεί να προκαλέσει ποικίλες ασθένειες όπως διαβήτη, καρδιαγγειακές παθήσεις, όγκοι, νόσο Alzheimer και ούτω καθεξής.
Σημεία γλυκοζυλίωσης των γλυκοπεπτιδίων
Οι βασικές δομές των πολυπεπτιδίων και των αλυσίδων ζάχαρης συνδέονται με τις πρωτεϊνικές αλυσίδες με ομοιοπολικούς δεσμούς και οι θέσεις που συνδέουν τις αλυσίδες ζάχαρης ονομάζονται θέσεις γλυκοζυλίωσης. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει πρότυπο για να ακολουθήσει τη βιοσύνθεση των αλυσίδων ζάχαρης γλυκοπεπτιδίων, διαφορετικές αλυσίδες ζάχαρης θα συνδέονται με την ίδια θέση γλυκοζυλίωσης, οδηγώντας στη λεγόμενη μικροσκοπική ανομοιογένεια.
Γλυκοζυλίωση γλυκοπεπτιδίων
1. Επίδραση της γλυκοπεπτιδικής γλυκοζυλίωσης στη θεραπευτική αποτελεσματικότητα των θεραπευτικών πρωτεϊνών
Στην περίπτωση των θεραπευτικών-θεροθετικών πρωτεϊνών, η γλυκοζυλίωση επηρεάζει επίσης τον χρόνο ημιζωής και στόχευση πρωτεϊνικών φαρμάκων in vivo
2. Διαλυτή γλυκοπεπτιδική γλυκοζυλίωση και πρωτεΐνες
Μελέτες έχουν δείξει ότι οι αλυσίδες ζάχαρης στην επιφάνεια των πρωτεϊνών μπορούν να βελτιώσουν τη μοριακή διαλυτότητα των πρωτεϊνών
3. Γλυκοπεπτιδική γλυκοζυλίωση και ανοσογονικότητα πρωτεΐνης
Από τη μία πλευρά, οι αλυσίδες ζάχαρης στην επιφάνεια των πρωτεϊνών μπορούν να προκαλέσουν συγκεκριμένες ανοσοαποκρίσεις. Από την άλλη πλευρά, οι αλυσίδες ζάχαρης μπορούν να καλύψουν ορισμένες επιφάνειες στην επιφάνεια της πρωτεΐνης και να μειώσουν την ανοσογονικότητα της
4. Γλυκοπεπτιδική γλυκοζυλίωση που αυξάνει τη σταθερότητα της πρωτεΐνης
Η γλυκοζυλίωση μπορεί να αυξήσει τη σταθερότητα των πρωτεϊνών σε διάφορες συνθήκες μετουσίωσης (όπως μετουσιωτικά, θερμότητα κ.λπ.) και να αποφευχθεί η συσσωμάτωση των πρωτεϊνών. Ταυτόχρονα, οι αλυσίδες ζάχαρης στην επιφάνεια των πρωτεϊνών μπορούν επίσης να καλύψουν ορισμένα πρωτεολυτικά σημεία αποικοδόμησης των μορίων πρωτεϊνών, αυξάνοντας έτσι την αντίσταση των πρωτεϊνών σε πρωτεϊνάσες
5. Γλυκοπεπτιδική γλυκοζυλίωση που επηρεάζει τη βιολογική δραστικότητα των μορίων πρωτεϊνών
Η μεταβολή της γλυκοζυλίωσης της πρωτεΐνης μπορεί επίσης να επιτρέψει στα πρωτεϊνικά μόρια να σχηματίσουν νέες βιολογικές δραστηριότητες
Χρόνος δημοσίευσης: 2025-07-02